Poruszająca historia o autoafirmacji.
Angelika Klüssendorf opowiada historię młodej, silnej dziewczyny, która uwalnia się od wszystkiego, co ją otacza, dławi i ogranicza: despotycznej matki, autorytarnych nauczycieli, biurokratycznego aparatu państwowego.
Na początku wszystko wydaje się pełne beznadziei: ojciec pije i pojawia się tylko od czasu do czasu, matka wyładowuje swoją złość na dzieciach, koledzy z klasy unikają dziewczyny, młodszy brat całkowicie zamyka się w sobie. Jednak jest w niej siła, która pcha ją naprzód i wyzwala. Obrazki z „Życia zwierząt” Brehma, którymi się zachwyca, marzenie o małym domku z ogrodem na wsi, baśnie braci Grimm. Wreszcie, raz za razem – ludzie, którzy coś dla niej znaczą i którzy dają jej siłę.
Nauczyła się jednej rzeczy: to, czego się potrzebuje, trzeba zdobyć. Mimo, że kilkakrotnie zostaje przyłapana na kradzieży sklepowej i w końcu trafia do domu dziecka, tam również potrafi przystosować się do nowej sytuacji. Natomiast sam dom dziecka w nieoczekiwany sposób staje się dla niej azylem, w którym po raz pierwszy można przeżyć dzieciństwo.
Angelika Klüssendorf przenosi czytelnika swoją jasną, zwięzłą prozą, wielką lakonicznością i zdystansowanym humorem w świat, w którym bycie dzieckiem jest prawie niemożliwe. Z zapartym tchem śledzimy losy nastolatki, która nie ma nic i nikogo, na kim mogłaby się oprzeć, a mimo to nie traci chęci do życia – nie jest godną współczucia ofiarą, ale silnym, zbuntowanym bohaterem.
Literackie arcydzieło!
Powieść znalazła się na shortlist najważniejszej, niemieckiej nagrody literackiej Deutscher Buchpreis. Została przetłumaczona na liczne języki obce.
…poprzez sam język i zręczną konstrukcję ta powieść pokazuje, co inteligentny realizm może osiągnąć pod względem ekspresji, intensywności emocjonalnej i bogactwa niuansów … Autorka imponująco demonstruje, jak przeobrazić obrzydliwe ekskrementy w estetyczne złoto. Jednocześnie udało się jej stworzyć jedną z najbardziej radykalnych i poruszających powieści okresu dojrzewania w języku niemieckim. Bez wątpienia: dziewczyna Angeliki Klüssendorf jest bohaterką naszych czasów.
Alexander Cammann, Die Zeit
Pierwsze zdanie tej mocnej, poruszającej książki brzmi niemal klasycznie w swojej rytmice przypominającej nieco Güntera Grassa … Dziewczyna nie zna strachu, musi prowokować autorytety, aż do granicy zadania sobie samej bólu. Nie ma żadnego respektu nawet wobec lwa w zoo … Lew odwraca się znudzony, czytelnik – nie.
Wolfgang Schneider, Der Tagesspiegel
… O tym właśnie opowiada nam Klüssendorf. O dorastaniu potrafiącej się bronić, niepokornej kobiety, która nie ma talentu do prawienia tanich pochlebstw. Klüssendorf śledzi tę długą drogę do samej siebie chłodnym, ale i pełnym współczucia spojrzeniem, w chropowatych zdaniach, spod których jednak raz po raz prześwituje głęboko zamrożona, bezpośrednia poezja.
Ta książka boli, czasem trudno znieść jej lekturę, czasem też jednak wywołuje pozytywne uczucia. Mocna dziewczyna. Mocna książka.
Elmar Krekeler, Die Welt
Klüssendorf […] analizuje bardziej precyzyjnie niż John Updike i bardziej konsekwentnie niż Max Frisch, pisze bardziej gniewnie niż Thomas Bernhard i trafniej niż Ingeborg Bachmann. Straszne, ale wspaniałe.
Evelyn Finger, The Times
Po dwudziestu stronach lektury zadawałem sobie pytanie, dlaczego to sobie robię, po czterdziestu stronach ponownie, po sześćdziesięciu stronach nie chciałem już wypuścić tej książki z ręki. Ta powieść o schrzanionym dzieciństwie w byłej NRD rozwija się bardzo dynamicznie i im dłużej się ją czyta, tym bardziej zachwyca treścią i językiem.
Gerald Knöß, lesensehendenken.wordpress.com
Opowieść o bolesnym dorastaniu, zwięzła, mocna, bezpośrednia.
Eugen Ruge, pisarz
Czytelnicy muszą wiele znieść. W zamian jednak stykają się z cudownie dumnym dzieckiem, które mimo naznaczenia maltretowaniem i mimo psychicznego okrucieństwa rodziców – a niekiedy także wychowawców – idzie własną drogą. Wstrząsający tekst. Arcydzieło redukcji.
Andreas Oppermann, andreas-oppermann.eu
Opowiedziana w czasie teraźniejszym, w ostrym, imponująco wstrzemięźliwym stylu, ta wstrząsająca droga życia sama wystarczy, aby oszołomić czytelnika, nie troszcząc się o jego dobre samopoczucie.
Delphine Peras, L’Express
Dziewczyna to opowieść o skomplikowanym i brutalnym dorastaniu na obcym i odległym przedmieściu, które nie daje nadziei na lepszą przyszłość. Angelika Klüssendorf prowadzi nas ścieżką szkolenia, która jest zstępowaniem do piekła, bez popadania w moralizatorstwo, głosem autentycznym i oryginalnym, głosem, który niczego nie oszczędza, bezpośrednim, zasadniczym, twardym i zdystansowanym.
Sandra Bardotti, wuz.it
[fusion_builder_container type="flex" hundred_percent="no" equal_height_columns="no" menu_anchor="" hide_on_mobile="small-visibility,medium-visibility,large-visibility" class="" id="" background_color="" background_image="" background_position="center center" background_repeat="no-repeat" fade="no" background_parallax="none" parallax_speed="0.3" video_mp4="" video_webm="" video_ogv="" video_url="" video_aspect_ratio="16:9" video_loop="yes" video_mute="yes" overlay_color="" video_preview_image="" border_color="" border_style="solid" padding_top="" padding_bottom="" padding_left=""…
